Wat een prachtig landschap!

Hallo allemaal, Sinds afgelopen donderdag ben ik in Galicië. Gelukkig is het weer goed, zon en niet te heet. Galicië staat erom bekend dat het er veel regent en het vaak nevelig is. ´s Morgens is er wel wat nevel, maar tot nu toe verdwijnt die weer snel. Het is in één woord prachtig! De stijging naar O Cebreiro heb ik over 2 dagen verdeeld, woensdag tot La Faba (ik was daar gebleven vanwege de herberg en dat was een goede keuze, want het was er heel bijzonder en de stijging verdelen was ook een goede beslissing!) en donderdag tot O Cebreiro dus. En donderdag was het vanaf de eerste minuut echt heel erg mooi: prachtige vergezichten, zo veel verschillende kleuren, ik heb de hele dag genoten. Het hoogste punt was tegen de 1300 meter. Enkele stijgingen waren wel pittig, maar gelukkig nooit heel erg lang en zoals gezegd, de uitzichten maakten alles goed. Dus toen ik rond half 3 bij een herberg kwam, had ik nog geen zin om te stoppen en besloot ik nog 3 kilometer verder te lopen naar de volgende herberg, tenminste volgens het boek van de ANWB. Maar helaas: in dat dorp was geen herberg en moest ik nog bijna 7 kilometer verder met een behoorlijke afdaling. Om kwart over 5 kwam in Triacastela aan en ik had gelukkig nog een van de laatste bedden! Dat stadje heeft heel veel herbergen, maar het was er super druk. En ik was na die 26 kilometer echt wel moe!!! De volgende dag heb ik 16 kilometer gelopen, vanwege de vermoeidheid maar ook weer vanwege de herberg in San Mamede. En dat was een fantastische beslissing. De tocht was weer door prachtig gebied, afwisselend bos en dan weer vergezichten. De bergen werden langzaam heuvels, héle kleine boerendorpjes, akkerland, weilanden en koeien ( die heb in andere streken nauwelijks gezien): weer heel mooi. In de dorpjes is het wel laveren tussen de koeienvlaaien door... De herberg lag 3 kilometer buiten Sarria en was super: een heerlijke tuin, ligstoelen, 8 persoonskamer met 2 toiletten en 2 douches, ´s avonds vegetarisch diner, dieren. Heel goed om uit te rusten. Er waren maar 20 mensen (de meesten gaan toch door naar de stad) en het was erg gezellig. Vandaag 20 kilometer naar Mercadoiro. En ook weer prachtig, heuvelachtig, vergezichten, nóg kleinere boerendorpjes, paden met aan weerszijden muurtjes van gestapelde stenen en oude bomen, kleine waterstroompjes met van grote stenen gemaakte bruggetjes, de eerste hórreo´s (typisch Galicische graanopslaggebouwtjes op palen, zodat de muizen er niet in kunnen). Het akkerland is ook met stenen muurtjes in kleine percelen verdeeld, doordat de grond door erfenissen steeds opnieuw verdeeld moet worden. Deze herberg ligt 5 kilometer voor Portomarín, een stad, en is niet druk. Er zijn sinds Sarria duidelijk meer mensen onderweg (als je de laatste 100 kilometer loopt, krijg je de Compostela in Santiago), maar de meesten gaan dus door naar steden. Ik ben vandaag de magische 100 kilometerpaal gepasseerd. Ik ga de komende dagen steeds herbergen buiten de steden zoeken. Het moet momenteel rond Santiago heel erg druk zijn, volgende week 25 juli is de feestdag van Sint Jacobus en het is dus groot feest in de stad met duizenden mensen. Daar blijf ik dus nog even weg! Tot zover weer en tot de volgende keer, groetjes, Dimphy.