Weer terug in Santiago de Compostela

Hallo allemaal, Vorige week zaterdag ben ik vanuit Santiago vertrokken naar Fisterra. Zaterdag ben ik naar Negreira gelopen en zondag 20 kilometer naar Santa Mariña. De Camino liep door mooie bossen en velden en ik heb een gedeelte van de dag samen gelopen met een Hongaarse die in Zwitserland woont. De herberg stond in een héél klein dorpje en was pas sinds midden juni open. De volgende dag verder naar Olveiroa, 14 kilometer, door mooi heuvelachtig land, weilanden, maïsvelden, kleine bossen, boerendorpjes en veel oude horréo´s. Ik vond het landschap erg mooi en heb er echt van genoten, de route was weer heel goed gemarkeerd. Ik heb die dag nauwelijks anderen gezien, maar toch zat ´s avonds de herberg helemaal vol. Dinsdag heb ik 22 kilometer gelopen naar de herberg van San Roques. In het begin veel mooie vergezichten en heuvels en langzaam veranderde de vegetatie. Die dag heb ik voor de eerste keer de zee gezien. We waren maar met 4 pelgrims in de herberg, de hospitalero heeft voor ons gekookt. En toen op woensdag dan toch echt de laatste etappe naar Fisterra. Ik vertrok in de miezerregen, maar al snel regende het behoorlijk. Hoewel ik maar 13 kilometer hoefde te lopen, was ik doornat toen ik aankwam. Ik ben blij dat we 2 jaar geleden langs de kust hebben gereden, want nu was het erg mistig, dus niets te zien. In Fisterra zijn zeker 5 herbergen. In Olveiroa had ik een flyer gezien van een herberg en die leek me leuk, dus daar ging ik naartoe. Toen ik binnenstapte, trof ik (ik weet niet meer voor de hoeveelste keer) Ann uit Leeds. En 3 jonge Amerikanen die ik in de buurt van Astorga ben tegengekomen. Het is heel bijzonder dat je op onverwachte momenten weer mensen tegenkomt, die je al een hele tijd niet meer gezien hebt. In de loop van de middag kwam de zon weer door en het zag ernaar uit dat het verder droog zou blijven. Ik heb brood, kaas, tomaten en wijn gekocht en ben de laatste 3,5 kilometer naar de Capo, het uiterste puntje, het ´echte´ einde van de wereld gelopen om daar de zonsondergang te zien en te vieren dat ik de Camino helemaal heb kunnen lopen. Ik heb daar op de rotsen gezeten en genoten van het prachtige uitzicht en rond 22.00 uur van de mooie zonsondergang. Een mooie afsluiting van mijn bijzondere Camino!
Donderdagochtend heb ik nog 3 kleine Jacobsschelpen gevonden op het strand en tegen 12 uur ben ik met de bus vertrokken naar Santiago de Compostela. Ik ben naar het hotel gegaan dat Jos al gereserveerd had, lekker douchen en toen heb ik Jos opgehaald op het vliegveld. Fijn en leuk om elkaar na zoveel weken weer te zien en we hebben natuurlijk allebei van alles te vertellen. Vrijdag hebben we de dag hier in de stad doorgebracht, het is erg bijzonder om op het plein voor de kathedraal naar binnenkomende pelgrims te kijken en om 12.00 uur naar de pelgrimsmis. Het wierookvat werd weer geslingerd, leuk om dat nog een keer mee te maken. We hebben daar wel veel geluk mee gehad, want na de mis werd het grote vat losgemaakt en weggedragen, dus zeker de komende dagen zal het niet meer worden geslingerd.
Gisteren zijn we met de bus naar Palas de Rei gegaan en hebben 15 kilometer van de Camino naar Melide gelopen, onder andere langs een herberg waar ik geslapen heb en waar we nu koffie hebben gedronken. We hadden nog een stukje verder willen lopen, maar de laatste bus terug naar Santiago bleek op zaterdag al aan het einde van de middag te gaan. Vandaag nog eens sfeer geproefd in Santiago zelf. Gisteren is het weer omgeslagen, gisterenmiddag heeft het behoorlijk geregend en vandaag is het afwisselend bewolkt met kleine buien en licht zonnig.
Morgen vliegen we weer terug naar huis!
Ik prijs me erg gelukkig dat ik de Camino heb kunnen lopen en dat ik de tijd gehad heb om het in mijn eigen tempo te doen. Ik heb zoveel mensen ontmoet die met haast liepen, elke dag bepaalde afstanden moesten overbruggen vanwege vaststaande terugreizen en daardoor zichzelf forceerden, met vooral lichamelijke problemen als gevolg. Ik heb rustige dagen kunnen inlassen op momenten dat ik erg moe was, ik heb dagen minder kilometers kunnen lopen om bijzondere herbergen te kunnen bezoeken, ik heb geen stress gevoeld dat ik niet op tijd zou aankomen. Van tevoren dacht ik dat ik gemiddeld 16 kilometer per dag zou lopen, volgens Jos zijn het er gemiddeld ongeveer 18 geworden. Na 6 weken en 1 dag was ik in Santiago en kon ik nog op een rustige manier verder lopen naar Fisterra. Dat had ik van tevoren niet gedacht, maar wel gehoopt. Nu heb ik heel Noord-Spanje doorkruist, van de grens met Frankrijk tot aan de Atlantische Oceaan. En dat alles zonder blaren en nauwelijks spierpijn (de pijn in de heup was na een dag weer weg). Ik zal nog wel tijd nodig hebben om alles te overdenken en te verwerken, gelukkig heb ik die tijd ook nog. Al met al een heel bijzondere ervaring!
Ik heb ook heel erg genoten van jullie reacties. Het was een verrassing dat zoveel mensen reageerden en erg leuk om te lezen. Als ik in een herberg aankwam, keek ik altijd meteen of er internet was en opende ik de site. En altijd hadden er weer mensen iets geschreven. Super leuk en heel erg bedankt!
Ja, tot zover dan...
Heel veel groetjes en tot snel,
Dimphy.